Ga op zoek naar groen

Het lijkt erop dat steeds minder mensen de signalen van hun lichaam serieus nemen. Hoe vaak neem je een aspirientje tegen de hoofdpijn in plaats van een uurtje je beeldscherm met rust te laten? Tijdens het lopen van een marathon sprak ik mijn lichaam streng toe toen het na 35km liever wilde stoppen met rennen. En als mijn nek en schouders beginnen te ‘zeuren’ tijdens een periode met veel werk, vraag ik mijn fysio om ze stil te krijgen. Het lijkt wel alsof het steeds normaler wordt om ons lichaam te zien als iets dat je kan negeren als het niet doet wat je wilt. Sterker nog, we proberen om ons lichaam heen te werken als het niet zomaar doet wat we willen. Door het te pushen om te blijven gaan.  In deze blog onderzoek ik waarom we dit doen en hoe het opzoeken van natuur kan helpen om wél naar je lijf te luisteren.

Mind over Matter Over precies dit idee schreef Hofstede een interessant artikel op De Correspondent. Ze beschrijft hoe het idee wat zegt dat je lichaam iets is wat je de baas bent, al vrij lang bestaat. Maar dat het effect daarvan steeds zorgwekkender lijkt te worden, zeker als je het koppelt aan de cijfers wat betreft burn-outs. We gaan door en door en door tot ons lichaam echt aan de noodrem trekt. En dan kom je in een heel andere wereld waar je alleen maar naar je lichaam kán luisteren.

We gaan voorbij aan signalen die ons lichaam ons geeft omdat we niet gewend zijn hiernaar te luisteren. Wat mij betreft gaat dat twee kanten op, het geldt voor mensen die helemaal niet bezig zijn met gezond leven maar ook voor de mensen die extreem bezig zijn met fit worden en blijven. Ik denk dat onze cognitieve gerichtheid en manier van leven hier een belangrijke rol in speelt. Het lukt mij goed om rationeel om te gaan met stress, bijvoorbeeld door aan mijzelf te vertellen dat het in het voor- en najaar altijd aanpoten is. En dat zo’n periode er ook voor zorgt dat er ik veel nieuwe en coole dingen gedaan krijg. Ik dacht oprecht dat ik geen last had van stress, tot mijn bezoek aan de tandarts. Daar leek het er meer op dat ik dit had bedacht, wederom een mentale trucage. Want mijn lijf heeft er wel degelijk last van. Overdag verzamelt de spanning zich in mijn nek, ‘s nachts zit de spanning in mijn kaken.

Van grijs naar groen Hoewel ik de berichten over de negatieve effecten van werk dat zich vooral zittend en achter beeldschermen afspeelt ken, spendeer ik toch veel tijd achter mijn laptop. Het is niet alleen fysiek ongezond (een hogere bloeddruk en meer stress) maar zorgt er ook voor dat je mentaal gezien minder goed functioneert (lagere concentratie). Daarnaast maakt het ook uit in wat voor soort omgeving je werkt, veel steen en uitzicht op gebouwen heeft een negatief effect op het fysieke welzijn. We begeven ons dus én steeds vaker in een werksetting die negatieve effect op ons lichaam heeft én we staan minder open voor de seintjes die we hierover krijgen. Wat te doen?

Ik schrijf dit met uitzicht over een prachtige baai. Ik hoor de golven van de zee en vogels die allemaal net wat anders zingen. Ik zit dus midden in de natuur en ontspan, een gevoel wat mijn steeds relaxter wordende schouders beamen. Natuur activeert ons parasympatisch zenuwstelsel, het gebied in de hersenen dat zorgt voor lichamelijk rust en herstel. Uit onderzoek blijkt dat een groene omgeving niet alleen fysieke klachten als stress en angst vermindert maar ook zorgt voor een positiever gevoel. Het zorgt ook voor een meer aandachtige gemoedstoestand en het verhoogt de werking van je werkgeheugen. Het mooie is dat een wandeling van 50 minuten door een groene omgeving dit al teweeg brengt. Maar ook het kijken naar een boom vanuit je kantoor of zelfs een afbeelding van een mooi en groen vergezicht, heeft al positieve effecten..

Natuurlijk aandachtig Tijd maken voor een wandeling voor je werk of tijdens de lunch helpt ons lichaam dus om stress te verwerken. Maar dan blijft er nog de vraag wat betreft het niet luisteren naar signalen van je lichaam. Het interessante is dat natuur je aandachtigheid vergroot doordat zij een beroep doet op een ander soort aandacht. Aandacht waardoor we meer open staat voor interessante dingen in onze omgeving. Dus niet zozeer gerichte aandacht om een doel te behalen zoals tijdens werk maar eerder omdat het onze ‘aandacht trekt’. Een groene omgeving nodigt ons hier al snel, op heel natuurlijke wijze, toe uit met als voordeel dat onze gerichte aandacht zich kan opladen. Nog een voordeel is dat juist die natuurlijke aandacht in mijn beleving helpt om meer en beter naar ons lichaam te luisteren. Dus als je straks even naar buiten gaat, kijk dan vooral uit naar alle planten en bomen die je voorbij loopt. Waarschijnlijk voel je dan ook als vanzelf beter hoe je lichaam zich voelt.

Bronnen:

Berman, M. G., Jonides, J., & Kaplan, S. (2008). The cognitive benefits of interacting with nature. Psychological Science, 19(12), 1207-1212.

Bowler, D. E., Buyung-Ali, L. M., Knight, T. M., & Pullin, A. S. (2010). A systematic review of evidence for the added benefits to health of exposure to natural environments. BMC Public Health, 10, 456.

Lees hier meer waarom zitten slecht voor je is.